Zgodnie z ustawą o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, przygotowaną przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, świadczenie z tytułu programu Rodzina 500+ jest świadczeniem wychowawczym. Jako takie nie może być więc przedmiotem egzekucji.
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że komornicy, dokonując zajęć rachunków bankowych, powinni wyraźnie wskazywać świadczenia wychowawcze jako niepodlegające zajęciu, co pozwoli właściwie określić jego zakres. Po wtóre, wbrew przytaczanym poglądom, świadczenie wychowawcze nie podlega zajęciu w żadnej postaci, zaś pogląd, jakoby środki wpłacone na rachunek bankowy traciły swoją tożsamość, jest oderwany zarówno od literalnej, jak i systemowej wykładni art. 833 par. 6 kodeksu postępowania cywilnego. Podkreślić należy stanowisko wyrażone w uzasadnieniu uchwały Sadu Najwyższego z 26 lutego 2015 r. (III CZP 104/14), w którym stwierdzono, że decydujące dla wyznaczenia granic przedmiotowych wyłączenia spod egzekucji (…) jest pochodzenie środków.